Του Μάρκου Ζήσου
Ηοικονομική ταυτότητα και το μοντέλο ανάπτυξης μιας χώρας δεν είναι αποτέλεσμα τυχαίων αποφάσεων και συμπτώσεων. Αντιθέτως είναι (ή θα έπρεπε να είναι) αποτέλεσμα μακροχρόνιων και μελετημένων κρατικών σχεδιασμών, μέσω παρεμβάσεων, απαγορεύσεων και πριμοδοτήσεων στο οικονομικό περιβάλλον της χώρας, χειραγωγώντας με αυτόν τον τρόπο τις επιλογές της κοινωνίας υπέρ συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας, πάντα κατά τις επιθυμίες και σκοπούς του κρατικού σχεδιασμού.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτή τη μεθοδολογία, το αποκαλούμενο ελληνικό οικονομικό «θαύμα» των τελευταίων 6-8 ετών, για να παρουσιάσει το περίφημο ετήσιο υπερπλεόνασμά του, το οποίο είναι απαραίτητο για την επιβίωση της χώρας, πέραν της αυστηρής και βαριάς φορολογίας, έχει βασιστεί κυρίως σε άλλους δύο πυλώνες.
Πρώτα στην αλόγιστη υπερανάπτυξη της τουριστικής δραστηριότητας μέσω της διαρκώς αυξανόμενης παρουσίας δεκάδων εκατομμυρίων τουριστών εντός της Ελλάδας και ακολούθως στη στοχευμένη και παράλογη άνοδο του Real Estate μέσω της δημιουργίας ενός ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος για την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων τα οποία εξαγοράζουν (σχεδόν εξαφανίζουν) την ιδιωτική ακίνητη περιουσία των Ελλήνων, οι οποίοι σαν άλλοι σύγχρονοι «Αμερικανοί ιθαγενείς», ακολουθώντας την πολιτική επιλογή του ελληνικού κράτους, ξεπουλάνε τα «χρυσαφικά» τους χωρίς να υπολογίζουν τις αυριανές συνέπειες. Μεγάλη δε, μερίδα αυτών των ανθρώπων, εφόσον οικειοθελώς παραδώσουν την ακίνητη περιουσία τους σε ξένα χέρια, την επόμενη στιγμή τρέχουν να στηρίξουν πολιτικά τις ακραίες εθνικιστικές φωνές σε μια διαδικασία γεμάτη παραλογισμούς και ψέματα αλλά αυτό είναι άλλο τεράστιο θέμα για ανάλυση.
Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν και με τις κρατικές ευλογίες για έξι μήνες κάθε χρόνο ο πληθυσμός της Ελλάδας σχεδόν τριπλασιάζεται, πλημμυρίζοντας με τουρίστες κάθε γωνιά ενός κράτους που ήταν ήδη ανίκανο να στηρίξει με τις υποδομές του την αξιοπρεπή διαβίωση των μόνιμων κατοίκων του και το οποίο κράτος σε κάθε τουριστική περίοδο αμέτοχο παρακολουθεί να δημιουργούνται σχεδόν απάνθρωπες συνθήκες καθημερινότητας για Έλληνες και τουρίστες.
Ταυτόχρονα πάλι με τις κρατικές ευλογίες, χιλιάδες χιλιάδωνν ακίνητα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται οικειοθελώς σε αλλοδαπή κυριότητα ακόμα και σε περιοχές που συνδέονται με ευαίσθητα εθνικά θέματα, σε χρονικές περιόδους που η παγκόσμια γεωπολιτική πραγματικότητα μας δείχνει πόσο εύθραυστη είναι η δική μας πραγματικότητα, ιδιαίτερα αν δεν προνοήσουμε να την προστατέψουμε από μόνοι μας.
Ο σκοπός όμως αγιάζει τα μέσα κατά το οικονομικό και κυβερνητικό επιτελείο, την ίδια στιγμή που σχεδόν το σύνολο των υπολοίπων οικονομικών δραστηριοτήτων της Ελλάδας είναι απαξιωμένο και καταδικασμένο σε αφάνεια και παντελή έλλειψη κυβερνητικού σχεδιασμού και στήριξης. Η επιλογή μέσω του τουρισμού και της πώλησης ακινήτων να μετατραπούμε σε μια χώρα οικοδεσπότη του παγκοσμίου τουρισμού μπορεί να μοιάζει θελκτική σήμερα που είμαστε τόσο κοντά στα πέτρινα χρόνια των μνημονίων, ωστόσο μακροπρόθεσμα θα συμβάλει στη μόνιμη υποβάθμιση της καθημερινότητας των πολιτών συγκριτικά με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη. Φιλοξενούμενοι στην ίδια μας τη χώρα με αντάλλαγμα την οικονομική μας επιβίωση, εξαρτημένοι αέναα από την τουριστική δραστηριότητα, δεν θα αναπτύξουμε ποτέ κανέναν άλλον τομέα οικονομικής δραστηριότητας. Δυστυχώς, η επιλογή της μετάλλαξης του σύγχρονου ελληνικού οικονομικού μοντέλου δεν βρίσκεται στα χέρια της κοινωνίας.
Ωστόσο, η κυβέρνηση δείχνει να βολεύεται στο αστείρευτο εισαγόμενο κεφάλαιο που συντηρεί το σενάριο της ανάπτυξης. Με την αδυναμία και απροθυμία της να σχεδιάσει μια πραγματικά ανεξάρτητη ελληνική οικονομία χωρίς την τόσο έντονη εξάρτηση από τον τουρισμό, συνειδητά μεταμορφώνει την Ελλάδα σε εξωτικό τουριστικό προορισμό της Ευρώπης και του κόσμου, δηλαδή σε ένα μέρος όπου ευημερεί ο τουρίστας αλλά όχι ο μόνιμος κάτοικος. Αυτό επιβάλλεται να διορθωθεί, στοχεύοντας δυναμικά στη δημιουργία μιας υβριδικής οικονομίας όπου ο τουρισμός θα συνυπάρχει ισότιμα με τους υπόλοιπους τομείς οικονομικής δραστηριότητας μέσα στο πλαίσιο μιας κοινωνίας όπου ο Έλληνας θα έχει ισότιμη θέση με τον τουρίστα.
Ο Μάρκος Ζήσου είναι δικηγόρος Καβάλας